نرگس

قرآن ،ذکر الهی

و ما تسئلهم علیه من اجر ان هو الا ذکر للعالمین

و تو بر این (وظیفه ارشاد )پاداشی از آنان نمی خواهی، آن(رسالت و قرآن)جز تذکر و پندی برای جهانیان نیست.(یوسف،104)

قرآن ذکر است، زیرا:

یاد آور آیات، نعمات و صفات الهی است.

یاد آور گذشته و آینده انسان است.

یاد آور عوامل سقوط و عزت جوامع است.

یادآور صحنه های قیامت است.

یادآورعظمت هستی است.

یاد آور تاریخ و زندگی شخصیت های تاریخ ساز است.

و واعدنا موسی ثلاثین لیله و اتممناها بعشر فتم میقات ربه اربعین لیله و قال موسی لاخیه هارون اخلفنی فی قومی و اصلح و لا تتبع سبیل المفسدین

و ما با موسی، سی شب (در کوه طور، برای نزول تورات و آیات الهی )وعده گذاشتیم و آن را با (افزودن) ده شب کامل کریم، پس میعاد پروردگارش چهل شب کامل شد و موسی(پیش از رفتن به این وعده گاه)به برادرش هارون گفت: در میان امت من جانشین من باش ( و کار مردم را)اصلاح کن و از راه و روش مفسدان پیروی مکن!(اعراف،142)

در “اربعین ” و عدد چهل، اسراری نهفته است، این عدد، در فرهنگ ادیان و در روایات اسلامی جایگاه خاصی دارد، چنانکه می خوانیم:

در زمان حضرت نوح علیه السلام ، برای عذاب کفار، چهل روز باران بارید.

چهل سال قوم حضرت موسی در بیابان سرگردان بودند.

پیامبر صلی الله علیه و آله چهل روز از خدیجه جدا شد و اعتکاف کرد تا غذای آسمانی نازل شد و مقدمه تولد حضرت زهرا علیها السلام فراهم گردید.

رسول خداصلی الله علیه و آله در چهل سالگی مبعوث شد.

انسان تا چهل سالگی زمینه کمال روحی و معنوی دارد، اما پس از آن دشوار می شود.

چهل روز عمل خالصانه، عامل جاری شدن حکمت از قلب به زبان است.

چهل بار خواندن بعضی سوره ها و دعاها برای فرج و رفع مشکلات سفارش شده است.

چهل روز پذیرفته نشدن اعمال از جمله نماز، پیامد بعضی گناهان است.

چهل مؤمن اگر به خوب بودن مرده ای شهادت دهند، خداوند او را می آمرزد…بعضی کتابها با محوریت عدد چهل، مانند چهل حدیث نوشته شده است.بر برگرفته از کتاب دقایقی با قرآن ، محسن قرائتی

یا ایها الناس اعبدوا ربکم الذی خلقکم و الذین من قبلکم لعلکم تتقون

ای مردم ! پروردگار تان که شما و پیشینیان شما را آفرید، پرستش کنید تا اهل تقوا شوید(بقره،21)

سوال: چرا باید خدا را عبادت کنیم؟

پاسخ : در چند جای قرآن در پاسخ به این پرسش چنین آمده است:

چون خدا خالق و مربی شماست.(اعبدوا ربکم الذی خلقکم) از آنجا که مشرکان خالقیت را پذیرفته؛ ولی ربوبیت را انکار می کردند، خداوند در این آیه دو کلمه “ربکم” و “خلقکم “را کنار هم آورده تا دلالت بدین نکته کند که خالق شما، پروردگار شماست.

چون تأمین کننده رزق و روزی و امنیت شماست. ( فلیعبدوا رب هذا البیت الذی اطعمهم من جوع و آمنهم من خوف)(قریش،3-4)

چون همه عالم سپاسگزار او هستند. (ان من شیء الا یسبح بحمده)(اسراء، 44)

چون معبودی جز او نیست.(لا اله الا انا فاعبدونی)(طه،14)

1- برگرفته از کتاب دقایقی با قرآن ،محسن قرائتی

حکایت:

قناعت

                       “حکیمی را گفتند: چیزی برتر از طلا دیده ای؟ گفت: بله! قناعت.”

توجه به آخرت

“از حکیمی پرسیدند: روز خویش را چگونه آغاز کردی؟ گفت در حالی آغاز کردم که دنیا، مایه اندوهم بود و آخرت، موجب کوششم.”